Turkmenistan grenst aan Kazachstan (grens: 373 km), Oezbekistan (1506 km), Afghanistan (697 km), Iran (888 km), en de Kaspische Zee (kustlijn 669 km). Het land omvat ook nog een aantal eilanden in de Kaspische Zee.
Turkmenistan behoort grotendeels tot de Toeranlaagvlakte. 90 % van de oppervlakte bestaat uit zandwoestijnen. De Karakoem is de grootste woestijn. Het land vertoont vrij weinig reliëf, afgezien van de gebergten aan de zuid- en oostgrens en in het noordwesten. Het hoogste punt van Turkmenistan is de Aýrybaba in het uiterste oosten (3138 meter), die deel uitmaakt van de Pamir.
In de woestijngebieden wisselen barchanen en lengteduinen af met zoutbodems (solontsjaks en takyrs). Op de hellingen van de gebergten hebben zich op löss de serozemi (grijze bodems) ontwikkeld (tot 1800 m), die bij irrigatie zeer vruchtbaar zijn. Boven de 1800 m bevinden zich donkere steppe- en weidebodems. De enige afwisseling in het landschap van woestijnen en bergsteppen vormen de oasen en rivierdalen: Tasjaoez, Tsjardzjooe, Mary, Asjchabad en enkele kleinere oasen tussen de Transkaspische spoorweg en de zuidgrens.
De grote lagune in het noordwesten is Garabogazköl, een depressie die in de zomer droog komt te liggen.
De werelderfgoedlijst van de UNESCO beval cultureel en natuurlijk erfgoed dat wordt beschouwd als onvervangbaar, uniek en eigendom van de hele wereld en waarvan het van groot belang wordt geacht om te behouden
De wereldkaart met alle landen op Landenalmanak.nl Reisinformatie. Maak jouw eigen wereldkaart aan op Veeronline.nl Reisavonturen
Bezienswaardigheden Turkmenistan
1
De hoofdstad Ashgabat is een bizare mix van wit marmeren gebouwen, gouden standbeelden en talrijke parken midden in de woestijn.
2
De gaskrater van Derwaze is in 1971 ontstaan na gasboringen. Men dacht dat het gas binnen enkele dagen wel opgebrand zou zijn. De krater brandt nog steeds
3
De oude handelsstad Merv in het oosten van Turkmenistan speelde vroeger een belangrijke rol op de Zijderoute
4
Nabij de Kaspische zee ligt Yangykala. Een grillige en kleurrijke rotsformaties die vooral bij het avondlicht prachtig oplichten
5
Op de veemarkt van Ashgabat worden wekelijks dieren verhandeld. Tot voor kort vond te markt plaats in de open lucht. Tegenwoordig rond de markthallen
Een overnachting bij de gaskrater van Derwaze is een bijzondere en bizare ervaring. Tijdens gasboringen storte een grot in gevuld met gas. De giftige dampen kwamen vrij. Men besloot het gas af te branden. Na verwachting zou dit enkele dagen duren. Inmiddels 45 jaar later brandt de krater nog steeds en is een toeristische attractie. De gaskrater ligt zeven kilometer van de doorgaande weg midden in de woestijn
Het dagelijkse leven in Turkmenbashi wordt sterk gecontroleerd door de overheid. Het is lastig om zelfstandig door het land te reizen. Een gids is verplicht. Ook is het in de hoofdstad Ashgabat lastig om foto s te maken. Praktisch op iedere hoek staat een politieagent. Zodra foto s gemaakt worden van overheidsgebouwen volgt een waarschuwing.
Turkmenistan - Het is amper zes uur in de ochtend als ik al weer in de bus zit. Bachtiar is vandaag onze gids. Hij heeft de plaats van Maksat overgenomen. Hij is een vrolijke man. Helaas spreekt hij wel Duits. Dit is niet mijn voorkeurstaal. Ik ben vandaag op weg naar Oezbekistan. Ik heb een ontbijtpakketje meegenomen om later te Lees meer
Zondagsmarkt van Ashgabat
Turkmenistan - Op zondag wordt traditioneel de zondagsmarkt gehouden. Vroeger gebeurde dit in de zandduinen aan de rand van de stad. Een kleurrijke bedoening van kleedjes in het zand. Sinds twee jaar is de markt verplaatst naar nieuwe markthallen. Uiteraard opgetrokken uit wit marmer. Als ik aankom, zie ik het enorme complex. Het Lees meer
Het gebied viel in 1881 na de val van de Toerkmeense vesting Gök Tépé aan het Russische Rijk. Het werd als Oblast Transkaspië deel van het Generaal-gouvernement Turkestan.
In 1918 werd er een Transkaspische regeringsraad opgericht. In 1922 werd Transkaspië onderdeel van de Turkestaanse Autonome Socialistische Sovjetrepubliek.
In 1924 richtten Stalin en de communisten de Turkmeense Communistische Partij (TCP) en de Turkmeense Socialistische Sovjetrepubliek op, bestaande uit delen van Toerkestan en van de chanaten Bochara en Chiva. Op 13 mei 1925 werd de Turkmeense Socialistische Sovjetrepubliek toegelaten tot de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (Sovjet-Unie). Gedurende de jaren twintig en dertig was de communist Nedirbaj Ajtakov (1894-1938) de sterke man. Deze kwam echter om tijdens de stalinistische zuiveringen van de jaren dertig. Sindsdien hadden de stalinisten het in Turkmenistan voor het zeggen.
In 1969 werd Mohammed Nazar Gapoerov eerste secretaris van de TCP. Hij zou tot 1985 aan de macht blijven. Turkmenistan werd één van de belangrijkste katoenproducenten voor de USSR. De veeteelt werd (en wordt) gedomineerd door de schapenhouderij. In 1985 werd Saparmurat Niazov, de voormalige Turkmeense premier, eerste secretaris van de TCP. Ondanks het feit dat de meeste Centraal-Aziatische partijleiders tijdens de glasnost van Michael Gorbatsjov het veld moesten ruimen, kon Niazov gewoon blijven zitten. Op 19 januari 1990 werd Niazov tevens voorzitter van de Opperste Sovjet van Turkmenistan (en daarmee de facto president).
Tijdens de augustuscoup van 1991 waarbij Gorbatsjov het veld moest ruimen en die tijdelijk hardliners aan de macht bracht, zweeg Niazov. Toen Gorbatsjov 3 dagen na de coup weer de macht in handen kreeg, wist Niazov dat de USSR ophield te bestaan. Niazov werd op 27 oktober 1990 tot president van Turkmenistan gekozen en Niazov transformeerde van stalinist tot nationalist. Op 27 oktober 1991 verklaarde Turkmenistan zich onafhankelijk, wat op 8 december 1991 door Moskou werd erkend.
In 1992 schafte Niazov de TCP af en verving haar door de Democratische Partij van Turkmenistan (DPT). Daarnaast schafte hij het ambt van premier af en begon hij als autocraat te regeren. Oppositieleiders werden al in een vroeg stadium na de onafhankelijkheid gevangengezet en de pers werd gecensureerd. In 1993 schonk Niazov zichzelf de titel Turkmenbashi (Leider der Turkmenen).
Niazov introduceerde allerlei buitenissige zaken in Turkmenistan: de Ruchnama (Boek van de Ziel), een boek waarin hij zijn filosofie uiteen heeft gezet (een mengeling van islamisme, socialisme en nationalisme, met een hoog spiritueel gehalte), alsook het permanente presidentschap (sinds 1999 was Niazov president voor het leven) en het voor ieder huishouden verplicht stellen van het hijsen van de nationale vlag bij zonsopkomst en strijken van de nationale vlag bij zonsondergang (iedere dag opnieuw). Ook prijkt het gelaat van de president op alle bankbiljetten.
Hij voerde een feestdag in ter ere van zijn ouders en ook feestdagen voor de meloen en het tapijt. Schoolmeisjes werden verplicht een bontmutsje te dragen. Ook is het sinds augustus 2005 verboden te playbacken, ook in besloten kring.
De persoonsverheerlijking van de Turkmenbashi nam ongewone vormen aan. Hij hernoemde steden, vliegvelden, de maand januari en zelfs een meteoriet naar zijn naam. Bezoekers worden geconfronteerd met verheerlijking van zijn persoon in teksten, opschriften en staatsieportretten.
Net als zijn Oezbeekse ambtgenoot Islom Karimov gaf Niazov blijk van afkeer van het islamitisch fundamentalisme. Zo achtte hij bijvoorbeeld het laten staan van een baard verdacht en dit werd dan ook om hygiënische redenen verboden. Het praktiseren van religie kwam ook onder druk te staan. Zo zijn onder Niazovs regering verschillende religieuze gebouwen, zoals moskeeën, kerkgebouwen en hindoetempels in beslag genomen en/of gesloopt. De grote Kiptsjakmoskee die door Niazov werd geopend in 2004 in Asjchabad bevat naast verzen uit de Koran ook teksten uit Niazovs Ruchnama. Verder moeten moskeeën kopieën van de Ruchnama hebben en worden imams geïnstrueerd om teksten uit dit boek te gebruiken in hun preken.
Op 21 december 2006 overleed Niazov. Zijn taken werden overgenomen door vicepremier Gurbanguly Berdimuhamedow. Parlementsvoorzitter Ovezgeldy Atayev, die in principe waarnemend president zou moeten worden, werd buiten spel gezet door een strafzaak, die kort na de dood van Niazov tegen hem werd aangespannen. Op 11 februari 2007 werden presidentsverkiezingen gehouden, waarbij de bevolking kon kiezen uit zes kandidaten, die allemaal behoorden tot de naaste kennissenkring van Niazov. Berdimuhamedow was volgens de grondwet uitgesloten van deelname, maar de volksraad hief deze beperking op en riep - evenals de vijf andere presidentskandidaten - iedereen op om op Berdimuhamedow te stemmen, waarna hij met bijna 90% van de stemmen werd verkozen tot nieuwe president van Turkmenistan. Een van zijn beloften was het vrij toegankelijk maken van het internet, waarop kort daarna het eerste internetcafé in de hoofdstad Asjchabad opende.
Berdimuhamedow werd op 12 februari 2012 herkozen met 97% van de stemmen. Waarnemers uit voormalige Sovjetstaten bevestigden dat de verkiezingen democratisch waren verlopen, Europese waarnemers weigerden een delegatie te sturen.
bron: minbuza.nl
Help mee op de informatie op Landenalmanak.nl zo volledig en up to date te houden. Heb jij tips, aanvullingen of verbeteringen, laat het dan weten via het contactformulier. Ontbreken er foto's en heb jij foto's dit gebruikt mogen worden op de website, mail deze dan naar info(at)landenalmanak(punt)nl
De informatie op deze pagina is opgesteld om de verschillende landen te kunnen vergelijken. De informatie op deze site is echter onderhevig aan wijzigingen en kan daardoor gedateerd of niet langer juist zijn. Ga voor een daadwerkelijk vakantie nooit alleen uit van deze informatie en informeer altijd en tijdig bij de daarvoor gespecialiseerde instanties naar de laatste informatie over bijvoorbeeld vaccinaties, visa, geldzaken en andere items. De beheerder van deze site is nimmer verantwoordelijk voor gevolgen van het gebruik van deze informatie of verkeerde interpretatie hiervan.
0
Turkmenistan - Het is amper zes uur in de ochtend als ik al weer in de bus zit. Bachtiar is vandaag onze gids. Hij heeft de plaats van Maksat overgenomen. Hij is een vrolijke man. Helaas spreekt hij wel Duits. Dit is niet mijn voorkeurstaal. Ik ben vandaag op weg naar Oezbekistan. Ik heb een ontbijtpakketje meegenomen om later te 
Turkmenistan - Op zondag wordt traditioneel de zondagsmarkt gehouden. Vroeger gebeurde dit in de zandduinen aan de rand van de stad. Een kleurrijke bedoening van kleedjes in het zand. Sinds twee jaar is de markt verplaatst naar nieuwe markthallen. Uiteraard opgetrokken uit wit marmer. Als ik aankom, zie ik het enorme complex. Het 
